سیره پیامبر در سیاست خارجی
خداوند در قرآن كريم مسلماناني را كه به كافران و كشورهاي غيراسلامي متكي هستند و عزت خويش را از آنها طلب مي‌كنند مورد نكوهش شديد قرار داده و آنها را در زمره منافقين جاي داده است.
به گزارش سرویس سیاسی بی باک، برخی سیاسیون و احزاب سیاسی برای توجیه برخی رفتار های خود در مقابل دشمنان نظام و انقلاب اعلام می کنند که پیامبر در برخور با دشمنان حکومت اسلامی با نرمش برخورد می کرد و یا اعلام می کنند که نباید مسائل سیاسی و دینی را بیش از حد به هم گره زد در صورتی که سیاسی تر فرد تاریخ اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) بوده است.
بررسی منابع تاریخی و تجزیه و تحلیل رویدادهایی که پس از ورود حضرت محمد(ص) به مدینه رخ داد به وضوح نشان می دهد که پیامبر به محض ورود به به مدینه تشکیل حکومت اسلامی داد و مانند یک حاکم و شخصیت سیاسی تشکیلات دولتی را پی ریزی کرد و برای حفظ موجودیت کشور اسلامی ارتشی تشکیل داد و فرمان های جنگ و صلح را صادر کرد.
متاسفانه عده ای از طرفداران تندروی جریان اصلاح طلب با سوء استفاده از شعار اعتدال دکتر روحانی عنوان می کنند نباید مساجد که محل عبادت است به مسائل سیاسی گرفتار شود و نباید فضای آرام مساجد را با سیاسی بازی برهم زد و مسجد را محلی برای برنامه ها و سخنرانی های سیاسی نمی دانند این ها به دنبال اسلام سکولار هستند، در حالی که باید عنوان داشت مسجد با معبد تفاوت دارد، پیامبر مسجدی ساخت که امور قضائی و حل و فصل خصومات و اداره کشور در آنجا انجام می گرفت و خود شخصا به قضاوت می نشست و یا قاضی نسب می کرد.
پیامبر نخستین موسس و پایه گذار حکومت اسلامی است و با دست خود ایشان پایه های نظام سیاسی و فکری دولت اسلامی گذاشته شد، پیامبر برای تحکیم دولت اسلامی و سیاست داخلی خویش شهر مدینه را پایگاه اجتماعی، نظامی و سیاسی خویش قرار داد و از آنجا قدرت معنوی و سیاسی خویش را گسترش داد.
سیره رسول خدا در سیاست خارجی نیز همواره با سعه صدر و گشاده رویی همراه بوده است، اما از آنجا که در تعامل با ملل بیگانه همواره حقوق جمیع مسلمانان مطرح است و هرگونه تصمیم گیری سرنوشت جامعه اسلامی را تحت تاثیر خود قرار می دهد سجایای بارز اخلاقی و عفو و گذشت شخصی آن حضرت هیچ گاه سبب نشد تا آن حضرت در برابر دشمان کینه توز خارجی و منافقاق توطئه گر داخلی نرمش نشان داده و آنان را به حال خود رها کند.
پیامبر گرامی اسلام هرچند در ابلاغ رسالت خویش، اصل را بردعوت مسالمت آمیزگذارده بود ، اما در پاره ای از مواقع به سبب شرایط خاص سیاسی واجتماعی شیوه مسالمت آمیز دعوت آن حضرت، به جنگ و شیوه قهر آمیز منجر می شد ، مانند رفتار پیامبر در قبال سران مشرکان قریش که به مخالفت شدید با آن حضرت برخاسته بودند که بابررسی ایات مربوط به جنگ به خوبی می توان در یافت که این رفتار رفتاردفاعی بوده نه تهاجمی وماجرا جویانه ؛ چراکه پیامبر اکرم در طول سیزده سال اقامت خویش در مکه از اصل دعوت بهره جست ودر این راه به رغم اذیت وآزارمشرکان از شیوه های دیگر استفاده نکرد.
پس از بیعت بخشی از مردم مدینه در عقبه ی اولی و ثانی، مسلمانان ازهر لحاظ نیرومند شدند وپیامبر بامهیا شدن شرایط زمانی و مکانی و هجرت ازمکه به مدینه از سوی خداوند دستور مقابله باکفار قریش و استفاده از رفتار مبتنی بر دفاع رادر یافت کرد. و ایه زیرنازل شد:
«أذِنَ للذین یقاتلون بأ نّ لهم ظلموا وانّ الله علی نصرهم لقدیر» اذن ورخصت دفاع ومقابله با دشمنان اسلام به جنگ جویان داده شد؛ چرا که آنان از دشمن سخت ستم کشیدند وظلم دیده اند وخداوند بر یاری آن ها قادر وتوانا است.
ایه شریفه« وقاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم» مقید به این معنا است که جهاد در حقیقت دفع ورفع تهاجم است باکسانی که فتنه وآشوب برمی انگیزند و خلق خدارا منحرف می کنند وبه حقوق وحدود تجاوز می کنند.
خداوند در قرآن كريم مسلماناني را كه به كافران و كشورهاي غيراسلامي متكي هستند و عزت خويش را از آنها طلب مي‌كنند مورد نكوهش شديد قرار داده و آنها را در زمره منافقين جاي داده است:
«بشر المنافقين بأن لهم عذاباً اليما، الذين يتخذون الكافرين اولياء من دون المؤمنين، ايبتغون عندهم العزه فأن العزه لله جميعاً»
يكي از اموري كه نقش مهمي در حفظ و تأمين صلح جهاني و برقراري رابطه‌اي مسالمت‌آميز بين دولت ها و كشورها دارد، احترام به تعهدات و قوانين بين الملل و پايبندي به توافقاتي است كه يك كشور با دولت ديگر منعقد كرده است. تاريخ سياسي جهان نشان داده است كه منشأ بسياري از جنگ‌ها و نزاع‌هاي سياسي، زير پا گذاشتن تعهدات بين‌المللي و نقض قوانين بين‌الملل بوده است.
عضو شويد
عضويت سريع